ေသၿခင္း.. ရွင္သန္လာခဲ့ၿခင္းရဲ႕ အဆံုးသတ္က ေသၿခင္းတရားပါပဲ...
ကၽြန္ေတာ္တို႔ဟာ ေသဆံုးၿခင္းကို အခ်ိန္မေရြး ၾကံဳေတြ႕ႏိုင္တယ္။
မေန႕က အေကာင္းၾကီးပဲ ဒီေန႔ ဘယ္လိုၿဖစ္တာလဲဆိုတဲ့ ရုတ္တရက္ေသၿခင္းမ်ိဳးကို
ပတ္၀န္းက်င္မွာ ေတြ႕ၾကံဳရၿမဲပါ...
ဘုရားေက်ာင္းတစ္ခုရိွ ၿပာအိုးေလးမ်ားႏွင့္ မွတ္တိုင္ေလးမ်ားကို ရိုက္ထားၿခင္းၿဖစ္ပါတယ္
ေရာဂါေၾကာင့္ ေသတယ္၊ မေတာ္တဆ ထိခိုက္မႈေတြေၾကာင့္ေသတယ္။
အဲလို ကိုယ္႔ေသမယ့္ ရက္ကိုၾကိဳမသိႏိုင္တဲ့ ေသၿခင္းမ်ိဳးေတြအၿပင္
ကိုယ္ေသမယ့္ ရက္ ဒါမွမဟုတ္ ႏွစ္ကို ၾကိဳသိေနတဲ့ ေရာဂါရထားတဲ့သူေတြ...
ကိုယ့္ကို ကို စနစ္တက် စီမံၿပီး အဆံုးစီရင္သူေတြ.. ကိုယ္နဲ႕ အတူ
အၿခားသူေတြကိုပါ အတူေခၚေဆာင္သြားတဲ့ အေသခံဗံုးခြဲတိုက္ခိုက္သူေတြ...
သုသာန္ေဟာင္းတစ္ခုပါ.. မသံုးတာႏွစ္ေပါင္းၾကာလွၿပီၿဖစ္တဲ့ ဒီေနရာမွာ ဘယ္သူ ပန္းေခြလာခ်သြားတာပါလဲ...
ဘယ္လိုနည္းမ်ိဳးနဲ႕ ေသ ေသ... မေသခင္မွာ တန္ဖိုးရိွေအာင္ေလးေနသြားရေအာင္..
မာန္မာနေတြကို နည္းနည္းေလာက္ ထိန္းၾကည့္ပါ.. ေဒါသေတြကို ေလွ်ာ့ၾကည့္ပါ..
လိုခ်င္မႈ ေလာဘေတြကို ေရာင့္ရဲၾကည့္ပါ.. လူအခ်င္းခ်င္း စာနာၾကည့္ပါ... ေလးစားပါ..
ဂရုဏာတရားထားပါ...
ကၽြန္ေတာ္ကို ကၽြန္ေတာ္ သတိေပးတယ္...
“ေသၿခင္းတရားမွာ လက္တကမ္းမွာ ရိွတယ္!!!!”
ကၽြန္ေတာ္သာ ရုတ္တရက္ေသဆံုးသြားရင္...
ကၽြန္ေတာ့္ေၾကာင့္ စိတ္ဒုကၡ အၾကီးအက်ယ္ေရာက္ၾကတဲ့သူေတြ ကၽြန္ေတာ္အား ခြင့္လြတ္ပါရန္...
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
4 comments:
ကိုငယ္ေရ .. ပံုေတြကို အျမဲ တင္တိုင္း ၾကည့္ျဖစ္ပါတယ္ ။ ဒီတေခါက္မွ ကြန္မန့္ေရးျဖစ္တာ ။
ေသမင္းက တကယ္လက္တကမ္းမွာ အျမဲရွိဆဲ ။
ျပာအိုးေတြနဲ့ ပံုကိုၾကိဳက္တယ္ ။ ေအာ္ လူဆိုတာ ေသေတာ့လည္း တူညီမႈတခုက .. အကုန္ ျပာ ျဖစ္တာပါပဲလို့ ... ။
ၿပာအိုးေလးေတြ တန္းစီေနသလို ေသၿပီးရင္ေရာ ဘယ္ေနရာမွာ က်ေနာ္တို ့ တန္းစီေနရဦးမွာလဲ။
မဂ်စ္...လာလည္တာ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ..
ဇင္ေယာ္...သုသာန္မွာေတာ့ေသခ်ာတယ္ဗ်ာ.. အဲဒီေနရာၿပီးရင္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္မသိေတာ့ဘူး...
ၾကိဳေတြးလို႔ရတာ အဲ့ဒီေနရာ ေနာက္ဆံုးပဲ...
(ကၽြန္ေတာ္သာ ရုတ္တရက္ေသဆံုးသြားရင္...
ကၽြန္ေတာ့္ေၾကာင့္ စိတ္ဒုကၡ အၾကီးအက်ယ္ေရာက္ၾကတဲ့သူေတြ ကၽြန္ေတာ္အား ခြင့္လြတ္ပါရန္....)
အဲဒါဆို အသက္ရွင္ေနသေရြ႕ကေတာ့ ခြင့္မလြတ္ဘူး ေတြ႕ရာသခ်ိၤဳင္းဓါးမဆိုင္း လို႔ရေသးတယ္ေပါ့ေနာ္ ။ :P
Post a Comment